Aby osłona przeciwwilgociowa lub przeciwwodna była bardzo dobrzezrobiona należy przestrzegać następujących zasad :
Izolację trzeba montować na suchym i czystym gruncie w sezonieokreślonej bez deszczowej pogody przy temperaturze nie mniej niż + 5 stopni C. Założeniem efektywnego i długotrwałego zabezpieczenia budynku przed wilgocią jest umiejętnie i starannie zrobiona izolacja.
Optymalna temperatura dla wykonywania prac wynosi +20 stopni C,materiały papowe muszą być na kilka godzin przed użyciem rozłożone wmiejscach słonecznych. Należy ona do tzw. robót zakrytych i wszystkie błędy oraz pobieżność w wykonaniujuż w niedługim czasie dają bardzo nieprzyjemne następstwa.
To jest: wilgoć, a nierzadko i pokazanie się wody w pomieszczeniach piwnicznych. Na izolowanych miejscach nie mogą się robić pęcherze. Papę po rozrolowaniu należy rozciąć na małe odcinki, ułatwiające wykonywanie prac izolacyjnych. Papy trzeba mocować metodą lepik do lepiku a nie – jak się nierzadko w praktyce robi – papa na lepiku.
Izolacja z lepiku czy papy i lepiku powinna dobrze przylegać do podłoża całej powierzchni. Izolacja nie może się łuszczyć, musi być elastyczna –odporna na drgania i ruchy budynku.Izolacja pionowa murów na zewnątrz musi być ciągła na całej wysokości – od poziomej dolnej do poziomej górnej, z wypuszczeniem do minimum 30 cm powyżej terenu.Izolacje pionowe pap trzeba układać zawsze warstwami pionowymi. Ich ułożenie warstwami poziomymi powoduje ruszanie się arkuszy papy.
Zakładki pap o szerokości minimum 10 cm trzeba na wierzchu posmarować lepikiem. Izolacji pionowych nie należy robić z lepików kładzionych bezpośrednio na powierzchnie cegieł czy kamieni.