Budynek potrzebuje zastosowania izolacji w 3 fazach.
I. Po wykonaniu ławy fundamentowej.
Suche podłoże betonowe trzeba zagruntować metodą posmarowania rozcieńczonym roztworem asfaltowym na zimno. Potem trzeba zrobić izolację przeciwwodną – poziomą z 3 warstw papy asfaltowej, sklejonych i
przyklejonych do zagruntowanego podłoża lepikiem asfaltowym na zimno.
Na tak ukończonej izolacji muruje się ścianę fundamentową z cegły do wysokości 30 cm powyżej przyległego terenu zwieńczonego od góry warstwą wyrównawczą z zaprawy cementowej (1:3).
Po wykonaniu ściany murowanej fundamentu zewnętrzną powierzchnię muru tynkuje się starannie zaprawą cementową (1:2) i zaciera na ostro. Po przesuszeniu tynku trzeba zagruntować ją rozcieńczonym roztworem asfaltowym na zimno, metodą smarowania. Izolację ściany należy połączyć z pozostawionymi zakładami izolacji poziomej ławy fundamentowej.
Na zagruntowanym podłożu powinno się położyć izolację przeciwwodną – pionową z 3 warstw papy asfaltowej.
Do ich przymocowania i sklejenia używa się lepiku asfaltowego na zimno.
Po zrobieniu izolacji pionowej – papowej ściany.
Z chwilą zagruntowania szlichty (faza II) układa się izolację przeciwwodną poziomą z 3 warstw papy asfaltowej – połączonej zakładami istniejącej izolacji pionowej – chroniąc je przed deszczem przez jej przykrycie.
Po zrobieniu całej izolacji, na zewnątrz muru, muruje się ściankę ochronną z cegły ceramicznej pełnej na zaprawie
cementowej (1:3) lub betonuje w dodatkowo rozrobionym oszalowaniu.
Do zrobienia1m2 izolacji przeciwwodnej poziomej 3 warstw papy asfaltowej są potrzebne :
z warstwy papy asfaltowej izolacyjnej na welonie z włókien szklanych odm.
rzadki roztwór asfaltowy do gruntowania na zimno – 0,50 kg
papa asfaltowa powlekana na welonie z włókien szklanych odm. W 100/1400 – 1,15 m2
lepik asfaltowy stosowany na zimno – (2,20 + 1,76 + 1,87) = 5,83kg
P 100/1200 – 2,30 m2
Przykłady metod osuszania ścian fundamentowych i piwnicznych wykonanych z cegły.
Wśród występowania podwyższonego poziomu wody gruntowej ściany z cegły ceramicznej mogą przesiąkać wodą. Dzieje się tak wtedy, gdy nie ma zewnętrznej izolacji wodochronnej lub zastosowano takie jej rodzaje jak :
lepik,
papa asfaltowa na osnowie tekturowej,
papa termozgrzewalna, które często są nieszczelne w skutek wad podczas jej układania.
Ściany takiej piwnicy trzeba uszczelnić i osuszyć specjalnymi środkami.
Istnieją w tym przypadku dwie sposobności rozwiązania tego problemu :
na zewnątrz piwnicy istnieje izolacja, lecz jest ona nieszczelna przy czym nie można jej naprawić ze względu na brak dostępu.
na zewnątrz nie ma izolacji wodochronnej, ale można ją zrobić.
W obu przypadkach trzeba uszczelnić ściany w następujący sposób :
ALTERNATYWA 1
Postępowania remontowe jak w rozwiązaniu 2, lecz w stosunku tylko do strony wewnętrznej muru. Mur w omawianym wypadku jest narażony na okresowe wchłanianie wody gruntowej. W związku z tym istnieje konieczność systematycznego wietrzenia piwnicy.
Zmniejszenie wchłaniania wilgoci można osiągnąć przez wykonanie zastrzyków z preparatu uszczelniającego :
otwory iniekcyjne – o średnicy 20mm
otwory ukośne wiercone w głąb muru na głębokość do 2/3 grubości muru.
siatka otworów iniekcyjnych – 50 x 50 cm
Przygotowanie wodoszczelnej zaprawy cementowej :
przy użyciu specjalnego preparatu, rozrobionego z wodą w stosunku 1 : 0,11 dm3 do konsystencji gęsto plastycznej. Tak przygotowaną masę trzeba wykorzystać w ciągu 4 godzin, tj. przed rozpoczęciem procesu jej twardnienia.
Dolewanie wody – zabronione.
Zużycie : na 1m2 tynku o grubości 1cm potrzeba 20kg preparatu.
lub
mieszanka do wykonania we własnym zakresie.
Skład mieszanki : 1kg cementu portlandzkiego, 35,3 kg piasku suchego bez frakcji pylastoilastych o
drobnym uziarnieniu oraz 0,02 kg HYDROSTOPU – KONCENTRATU.
Po wymieszaniu składników trzeba dodać tyle wody, aby zrobiła się gęsta masa. Ponieważ masa wg. wykonanej receptury odrywa się właściwie z kielni, warto dodać do niej plastyfikatora – „BETOPLAST” w ilości 0,05 % w stosunku
do wagi cementu zużytego do mieszanki. Zużycie materiałów na zrobienie 1m2 tynku z wodoszczelnej zaprawy cementowej, o grubości warstwy 1,0 cm wynosi :
0,10 kg HYDROSTOPU – KONCENTRATU;
5kg cementu; 35,15 kg piasku i około 2,3 dm3 wody.
W odniesieniu do 1m3 masy :
10kg HYDROSTOPU – KONCENTRATU;
500kg cementu portlandzkiego;
3515,00 kg piasku i 230dm3 wody.
ALTERNATYWA 2
Ostateczna warstwa powinna być wygładzona.
Po odsłonięciu muru należy oczyścić jego powierzchnię, także spoiny do głębokości 2cm. Tak przygotowany podkład trzeba otynkować wodoszczelną zaprawą cementową.
Przy zabezpieczeniu przeciwwilgociowym starczy warstwa wodoodporna, zaprawa cementowa o grubości 3cm, co się tyczy zabezpieczenia przeciwwodnego grubość – 4cm. Tak wysuszony mur musi wysychać przez okres nie mniej niż jednego roku.
Jeśli mur jest otynkowany w sposób tradycyjny, należy go przygotować tak, jak stronę zewnętrzną. W sytuacji przymusowego skrócenia tego czasu (np. względy użytkowe) wewnętrzną stronę muru także trzeba otynkować
wodoodporną zaprawą cementową – warstwą grubości 3cm.
Woda zawieszona w kapilarach muru powinna mieć sposobność późniejszego odparowania.
Istnieją dwie możliwości odparowania pary wodnej :
na zewnątrz muru, do wewnątrz piwnicy, która musi być wietrzona przez okres minimum 1 roku :
poprzez system kanałów wentylacyjnych umieszczonych w warstwie tynku,
poprzez typowe kratki wentylacyjne 14/14 cm, nałożone na mur tuż pod powierzchnią sufitu – w ilości 1 sztuka / 5m2 ściany.