Część wilgoci z opadów wysusza się. Kolejna część wchłania się w ziemię, lub przecieka do wód podziemnych, czyli składów mieszczących się nadwarstwami nieprzepuszczalnymi lub zatrzymuje się w warstwach wyżej położonych.
Poprzez piaski i żwiry wody opadowe przeciekają łatwo. Zostaje zatem mała ilość wody zawieszonej.
Zatrzymuje się tu na dłużej, stwarzając tzw. wodę zawieszoną.Zarazem szybkość jej przenikania do wód podziemnych jak też ilość wFormie zawieszonej, dokładnie zależą od typu ziemi, między innymi od tzw.współczynnika filtracji.
Izolacje przeciwwilgociowe to świetny sposób zabezpieczenia przed wodą.
Poprzez piaski gliniaste wody opadowe przenikają powoli. Osłona budowli przed wilgocią i wodą zaczyna się od szybkiego i dokładnegoWyprowadzenia wody poza tę część budynku, która jest położona wgruncie. Zdobywa się to przez zrobienie drenażu.
Znaczną jej wielkość absorbują glina oraz iły w warstwach wyżej. Praktycznie są wodoszczelne i też posługuje się nimi do zrobienia izolacji przeciwwodnych.
Kiedy brak izolacjiprzeciw wodnej, to z ziemi stykającej się z podziemną częściąbudowli, czyli ze ścianami zaczynającymi się pod ziemią, przesiąka do nich wilgoć, tworząctrwałe ich zawilgocenie. Prędko ulegajądewastacji – zwykle przez zamarzanie wody w zimie.Kryształki lodu prędko dewastują części budynku. Woda gruntowa jest kapilarne wyciągana do góry.
Zawilgocone części konstrukcyjne uległe są nakorozję atmosferyczną, a później i biologiczną. Pokazuje się tak zwany grzyb źle wpływający na zdrowie ludzkie. Wzwiązki z położeniem i konstrukcją wszelkie izolacje wykonywane w budownictwie można pogrupować do dwóch grup. Do tego też dochodzipokazanie się wody w piwnicach, wilgoć na tynkach, złuszczanie się farb.