Odbity z tynku mur trzeba dokładnie wyczyścić szczotkami drucianymi z resztek skorodowanej zaprawy. Oczyszczoną powierzchnię trzeba bezwzględnie odgrzybić.Boazerię trzeba zrobić z materiału odpornego na negatywne działanie grzybów domowych.
Drewniane okładziny z desek można zastosować na zawilgoconych murowanych ścianach wewnętrznych pomieszczeń parteru lub piętra, jako jedną z metod chowania wilgoci, jeśli będą przestrzegane przykładowe zasady: Zawilgocony tynk musi być zbity z muru do wysokości zakładanej boazerii.
Poszczególne gatunki drewna mają różną odporność w tym zakresie i z tego powodu trzeba podzielić je na trzy grupy:
I – mało odporne: topolowe, klonowe, brzozowe, lipowe.II – średnio odporne: twardzielowe sosnowe, świerkowe, jodłowe,jesionowe, daglezjowe,III – grzyboodporne: dębowe, wiązowe, grabowe, twardzielowe modrzewiowe,
Drewno po obrobieniu i ostruganiu musi być poddane dokładnym zabiegom impregnacyjnym, które trzeba wykonać (deski, łaty lub listwy montażowe) sposobem smarowania preparatem rozpuszczalnikowym.
W pomieszczeniach o dużej wilgotności powietrza (kuchnie, łazienki) i na zawilgoconych murach musi się stosować tylko gatunki dwóch pierwszych grup. Materiał mało odporny na grzyby (grupa III) trzeba wykorzystywać wyłącznie do boazerii nakładanych w suchych wnętrzach (pokojach), o tynkach nie zawilgoconych.Boazerię na zawilgoconych ścianach warto wentylować, tzn. zapewnić dobre przewietrzanie przestrzeni pod okładziną.
Jedno z najlepszych rozwiązań konstrukcyjnych jest to, w którym deseczki przykręca się poziomo lub pionowo, nie łącząc ze sobą na pióro lecz pozostawiając między nimi wąskie szpary szerokości od 3 do 5mm. Trzeba zwrócić uwagę, że w pomieszczeniach wilgotnych – przy ułożeniu poziomym –wpusty muszą być zawsze zwrócone w kierunku na dół, aby nie mogła się w tym miejscu zbierać woda. Szalunek profilowany może być skuteczny nie tylko w układzie poziomym, ale i pionowym. W tym wypadku najkorzystniejszy jest układ pionowy przy czym krawędź dolna powierzchni deskowania powinna posiadać krawędź naskropliny.
W tej formie fachowo wykonana okładzina boazeryjna może być bez większych przeszkód położona w łazience. Realizacja ta odpowiada materiałowi i zapewnia ponadto idealną cyrkulację powietrza. Ścięcia ukośne desek wykonujemy tam, gdzie stykają się ze sobą końcówki czołowe desek, ponieważ w punkcie tym dokładność dopasowania jest prawie nieosiągalna.
Tam, gdzie powierzchnie deskowania łączą się z podłogą, ścianami lub sufitem, muszą być one w każdym przypadku zakończone szczelinami wentylacyjnymi ściętymi o szerokości 20-38mm. Przy pomocy ręcznej piły tarczowej robi się cięcia pod kątem lub ścięcia skośne. Cięcia wykonuje się zasadniczo od tyłu brzeszczotem piły o cienkich ząbkach.Umocowanie desek o nie wyprofilowanych krawędziach za pomocą widocznych śrub jest pierwotnym rozwiązaniem. Mocuje się je najlepiej wkrętami,przy czym ostrze powinno być dokładnie dopasowane do rowku żłobka główki wkrętu, a rowki ustawione muszą być wszystkie w jednym kierunku słojów. W tym celu stosuje się śruby o obrobionej powierzchni lub mosiężne z łbem soczewkowo – stożkowym.